„Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”. Ewangelia wg św. Mateusza 25, 31-46.
Podsumowując mój ponad 40letni pobyt na emigracji dochodzę do wniosku, że największym osiągnięciem, chlubą mej działalności społeczno politycznej było zaangażowanie w Ruchu Oazowym z dziećmi polskich rodzin w Niemczech.
Opracowanie niniejsze ma przedstawić moje osobiste doświadczenia w Oazie Dzieci Bożych w latach 1987 – 1999. Sam bowiem zaangażowałem się w tę działalność bardzo intensywnie przez okres ponad dziesięciu lat. To były wspaniałe lata i nigdy ich nie zapomnę. Współpracowałem bardzo blisko z ks. Kazimierzem Ćwierzem, który przez cały ten czas kierował tą działalnością.
Ks. Kazikowi, obok mnie, pomagała grupa tzw. asystentów (wywodząca się z grona rodziców dzieci, przebywających na oazie), oraz zespół animatorów (powoływanych z grupy dzieci uczestniczących w kolejnych turnusach oazowych i wykazujących predyspozycje do pracy z młodszymi). Cały czas uczyliśmy się wszyscy naszych ról i tworzyliśmy wspólnie prawdziwą rodzinę bliskich, oddanych sobie ludzi. Od początku w gronie asystentów były: Ula Anton, Krysia Stańczyk (mama trójki dzieci) i Basia Niemirowicz (mama dwójki dzieci). Potem dołączyły do nas Ania Baranowska (mama trójki oazowiczów) i jej przyjaciółka Marylka Słupecka (mama czwórki dzieci). Następnie pojawiły się kolejne osoby.
Zanim rozpocząłem aktywną współpracę z Ks. Kazikiem obserwowałem jak wspólnie z Ulą Kulą prowadzą oazy dzieci w Carlsbergu. W 1987 r., po śmierci ks. Blachnickiego, Urszula Kula zaprosiła mnie z żoną Joanną do aktywnego włączenia się i czynnego uczestniczenia w ODB . Potem było zobowiązanie do stałej współpracy oraz oaza w Górach Harzu. Na spotkaniu odpowiedzialnych w Ahaus postanowiliśmy zarejestrować naszą działalność, jako Stowarzyszenie Chrześcijańska Służba Dzieciom, co było nawiązaniem do Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów, stowarzyszenia założonego przez ks.F.Blachnickiego, w którym angażowałem się w poprzednich latach.
Pomysł zorganizowania oaz na terenie Polski zrodził się w czasie zajęć oazowych, nazywanych przez nas „powrotem do korzeni”, podczas których przybliżaliśmy dzieciom historię, tradycje i zwyczaje kraju, z którego pochodzili ich rodzice. Wspólnie z Ks. Kazikiem doszliśmy do wniosku, że takie zajęcia i wynikające z nich doświadczenia łatwiej trafią do świadomości dzieci, gdy zabierzemy je do Polski. I tak doszło do wyjazdu na pierwszą Oazę Dzieci Bożych w Czernej.
Ostatnią wspólną akcją naszej grupy animatorów i asystentów był udział w spotkaniu młodych Taize w Warszawie 1999/2000. Co roku uczestniczyliśmy licznie w pieszych pielgrzymkach na trasie Essen – Neviges w sobotę przed trzecią niedzielą czerwca. Ten temat rozwijam w osobnym opracowaniu.
Z wielką satysfakcją obserwowałem, jak przez te wszystkie lata rozwijała się społecznie i intelektualnie grupa prowadzonych przez nas dzieci, potem animatorek i animatorów. Poszli na studia, zakładali własne rodziny, rozwijali swoje wszechstronne zdolności. Wszystkich ich traktowałem jak własne dzieci, napełniali mnie dumą, cieszyłem się wraz z nimi ich sukcesami. Jako przykład przedstawiłem sukces 17-to letniej animatorki, Julii w międzynarodowym konkursie „Poloniada 2000”, gdzie przedstawiała sylwetkę ks. Blachnickiego i działalność w oazach. Julia podjęła następnie studia teologiczne na Uniwersytecie w Münster. Przez dwa semestry studiowała na Akademii Teologicznej Jana Pawła II w Krakowie. W tym czasie spotkaliśmy się z osobistym sekretarzem Papieża, kard. S. Dziwiszem w Kurii przy ul. Franciszkańskiej 2. Tematem naszej rozmowy były ODB i okoliczności śmierci ks. Franciszka Blachnickiego.
Kalendarium działalności naszego Stowarzyszenia
Rozdział I – W Carlsbergu i w Górach Harzu – 7- 21.07.1989
Rozdział II – 1990 Powrót do korzeni – 17.06 – 8.07. – Pierwsza oaza w Polsce, ODB CZERNA 1990
Rozdział III – 1991 20.07- 3.08. -Ponownie w ODB CZERNEJ i KRZESZOWICACH 1991
Rozdział IV – 1992 18.07 – 3.08. – Na kieleckiej ziemi – ODB Chęciny 1992
Rozdział V – 1993 Dwa turnusy nad morzem 9.07 -25.07. turnus I –ODB KOSZALIN 1993 oraz 26.07 – 8.08. turnus II -ODB KOSZALIN 1993
19.09. – Ahaus – Powołanie Stowarzyszenia ChSD
Rozdział VI – 1994 W Karkonoszach
25.06. – 9.07. – ODB PRZESIEKA -1 (44 osoby)
16.07. – 5.08. –ODB PRZESIEKA -2 (46 osob)
23.07. -6.08. – KARPACZ 1994 – Oaza Rodzin z dziecmi (80 osób )
26.12. – 5.01.1995 – Rzym – Pielgrzymka Asystentów i Animtorów
Rozdział VII – 1995
15 – 31.07. – Oaza „gorąca” – PRZESIEKA 1995
29.09. – 9.10 .- ODB MARIANOWKA – Turnus 1
14.10. – 21.10. –ODB MARIANOWKA – Turnus 2
Wrocław – Oaza Noworoczna – Spotkanie Taize – 63 osoby
Rozdział VIII – 1996 – Mały Sobór
6.07. -21.07. – W Seminarium – ODB KIELCE – 144 osoby
22.07. – 1.08. Brzegi – Spotkanie Animatorow –Obóz Wędrowny w Tatrach – 18 os.
2.09. – 18.08. – ODB JELCZ – 98 osób
28.09 – 10.10. – ODB KUDOWA 1 – 49 os.
12.10. – 19.10. – ODB KUDOWA 2 – 46 os.
30.11. – 1.12. – Gelsenkirchen – Spotk. As. + An.
27.12. – 4.01.1997 –ODB Szklarska Poręba
Rozdział IX – 1997 Na Mazurach
9 – 25.07. – ODB OSTRODA – KACZORY – 98 osób
- -30.07. – Kielce – Kurs Formacyjny dla Animatorów
- – 8.08. – ODB OLSZTYN – KORTOWO -108 osób
18 -24.08. Paryż – Światowe Dni Młodzieży
20 – 21.09. Munster – Pooazowe Spotkanie Asystentów i Animatorów
- – 18.10. – ODB Szklarska Poręba
27.12. – 4.01.98 – Seminarium dla Animatorów – Szklarska Poręba
Rozdział X – 1998 Dwa turnusy nad morzem ponownie
26.06. – 11.07. –ODB KOSZALIN -1 (79 ucz.)
25.07. – 9.08. –ODB KOSZALIN -2 (105 ucz.)
Rozdział XI – 1999 Bez naszego Księdza
16.06. – 1.07. –ODB Gołotczyzna 1999 – Turnus 1 „Dobrze, że jesteś”
Kursy dla nauczycieli w W-wie i Gdańsku z udziałem Animatorow
Ostatni turnus ODB , sierpien – Gołotczyzna 1999 – Turnus 2 – 94 uczesników
Rozdział XII – 27.12.99 – 2.01.2000 – Taize w Warszawie 1999/2000
Koniec ODB – OSTATNIE LISTY Ks.Kazika i Cezarego do uczestnikow
Rozdział XIII – „Poloniada” w Warszawie 29.06. – 4.07.2000
U Ks.Kardynała S.Dziwisza w Krakowie